W działaniach wzięły również udział jednostki Ochotniczych Straży Pożarnych z regionu. Lokalizacja była nieprzypadkowa, ponieważ w czerwcu 1993 r. (święto Bożego Ciała), właśnie w tym fragmencie lasu wystąpił największy pożar w historii Nadleśnictwa, który objął ponad 55 ha drzewostanów sosnowych na siedlisku boru świeżego i boru suchego.

Ćwiczenia zakładały symulację rozległego pożaru lasu w trudno dostępnym terenie. Lokalizacja została przekazana do PSP za pomocą współrzędnych GPS – tzw. pinezki – tak, jak mogłoby to wyglądać w realnej sytuacji zagrożenia, gdy postronny świadek zdarzenia przekazuje informację przez telefon, za pomocą ogólnodostępnej aplikacji mapowej.

Celem manewrów było doskonalenie współpracy pomiędzy jednostkami PSP, OSP i służbami leśnymi, a także sprawdzenie skuteczności systemów łączności i nawigacji w terenie leśnym. Szczególny nacisk położono na szybkie rozpoznanie miejsca pożaru, sprawne rozmieszczenie sił i środków oraz bezpieczne prowadzenie działań gaśniczych. Tego typu ćwiczenia są niezwykle ważne, ponieważ pozwalają na zapoznanie strażaków z logistyką w lasach (m.in. z drogami publicznymi, które są przejezdne tylko teoretycznie, na mapach), doskonalenie procedur oraz współpracy różnych służb w sytuacjach, które wymagają szybkiego reagowania.

W ćwiczeniach udział wzięło kilkadziesiąt osób, kilka samochodów gaśniczych oraz quad. Całość zakończyła się omówieniem i analizą działań. Znalazło się kilku strażaków, którzy uczestniczyli w gaszeniu wspomnianego pożaru w 1993 r. i wspominali przepaść technologiczną, jaka dzieli dzisiejsze wyposażenie od tego, którym wówczas dysponowali.

Wspólne manewry potwierdziły gotowość służb do działania w sytuacjach kryzysowych oraz pokazały, jak ważne jest dobre przygotowanie do sezonu pożarowego w lasach.