Zasadę użytkowania lasu, opartą na idei trwałości lasu, zgrabnie ujął już dawno temu Ignacy Krasicki:

„Jest to stary błąd, na tym utrzymanie lasu zasadzać, żeby żadnego drzewa nie tykać. Każda rzecz w przyrodzeniu ma swój kres, do którego przyszedłszy, trwa czas niejaki w doskonałym stanie, ten przebywszy, psuć się musi. Drzewo przestarzałe staje się niezdatnym i próżno miejsce zalega: trzeba go więc w czasie doskonałej jego pory wycinać, ale w tym wycinaniu tak poczynać roztropnie, żeby aktualna korzyść dalszej nie przeszkadzała."

O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć, określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni  w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu".

Pozyskane drewno pochodzi z:

• cięć rębnych – użytkowanie drzewostanów „dojrzałych"; podstawowym celem jest tu odtworzenie  lub przebudowa drzewostanów;
• cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu drzew uznanych za niepożądane lub szkodliwe dla pozostałych wartościowych elementów drzewostanu;
• cięć pozaplanowych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.

W praktyce oznacza to takie prowadzenie cięć i wymianę pokoleń drzewostanu, aby proces pozyskania wprowadzał jak najmniejsze zmiany w środowisku leśnym. Aby to osiągnąć stosujemy różne formy rębni. W tutejszych lasach ze względu na bogate składy gatunkowe i siedliska najczęściej stosujemy rębnie złożone tj. gniazdowe, częściowe i stopniowe. Oznacza to, że stary las wycinany jest etapami, i etapami odnawiany. Proces ten często jest bardzo długi, bo na jednej powierzchni może trwać nawet do 30 lat.

W lesie również zagościł rozwój technologiczny. Obecnie w coraz większym zakresie wykorzystuje się maszynowe pozyskanie drewna. Wykorzystanie maszyn wielooperacyjnych tzw. harvesterów oraz nowoczesnych maszyn zrywkowych - forwarderów, nie tylko zwiększa ergonomię i bezpieczeństwo pracy ale również ogranicza ingerencję w środowisko leśne, a zwłaszca w glebę.

Poza pozyskaniem drewna co roku przygotowujemy kilka tysięcy sztuk choinek, które w okresie świąt Bożego Narodzenia goszczą w domach mieszkańców z tego terenu.

Las udostępniony jest dla ludzi przez cały rok, poza obszarami ze stałym, określonym ustawą lub czasowym zakazem wstępu ze wzglęgu na prowadzenie prac gospodarczych.

W ramach tzw. użytkowania ubocznego lasu zbieramy grzyby oraz owoce, borówki, jeżyny, maliny, róży, żurawiny, bzu czarnego, głogu, jarzębu, orzechów laskowych i wiele innych, których nie sposób tutaj wymienić. Warto pamiętać, że te wszystkie płody leśne każdy może swobodnie zbierać na własne potrzeby, oczywiście w sposób niezagrażający populacji danego gatunku.

Przeczytaj więcej na www.lasy.gov.pl.

Nadleśnictwo Rudka prowadzi gospodarkę leśną na powierzchni ponad 15,3 tys. ha i pozyskuje rocznie ok. 80 tys. m3 drewna.

Rozmiar pozyskania wynika ze stosowania cięć pielęgnacyjnych w drzewostanach młodszych klas wieku, cięć rębnych w drzewostanach starszych oraz cięć przygodnych, będących następstwem nieprzewidzianych sytuacji (np. klęsk żywiołowych, gradacji owadów).

Ok. 80 % drewna pozyskiwanego w  Nadleśnictwie Rudka trafia do przedsiębiorstw zajmujących się dalszym przerobem tego surowca: tartaków, zakładów przemysłu celulozowo-papierniczego, fabryk mebli, zakładów stolarskich. Pozostała część drewna kupowane jest przez nabywców indywidualnych na potrzeby gospodarstw domowych.