Kategoria

HCVF

Zasady gospodarowania

HCVF111

Rezerwat Przyrody Koryciny utworzony Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 26 marca 1975 roku w celu zachowania fragmentu naturalnego starodrzewiu dębowego na siedliskach grądu. W ustanowionych Zarządzeniem nr 21/10 Regionalego Dyrektora Ochrony Środowiska w Białymstoku z dnia 18 czerwca 2010 r. zadaniach ochronnych na pięć lat nie planuje się żadnych zabiegów gospodarczych. Są to lasy przeznaczone wyłącznie do ochrony przyrody.

HCVF112

Kategoria związana jest z fragmentem Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego utworzonego Rozporzadzeniem Nr 3 Wojewody Mazowieckiego z dnia 15 marca 2005 roku. Gospodarowanie w wyznaczonym obszarze realizowane jest z uwzględnieniem funkcji ochronnych lasu oraz zgodnie z zapisami w Planie Urządzania Lasu. Są to lasy, w których celem jest zachowanie walorów krajobrazowych w warunkach racjonalnej gospodarki leśnej.

HCVF12

Gospodarowanie w ostojach i stanowiskach występowania zagrożonych gatunków prowadzone jest przy zachowaniu właściwego stanu ochrony, w którym gatunek jest trwałym składnikiem właściwego dla niego siedliska a naturalny zasięg populacji danego gatunku nie zmniejsza się.

Gospodarowanie w wyznaczonych obszarach realizowane jest po wykonaniu oceny oddziaływania zabiegów gospodarczych na bioróżnorodność środowiska leśnego (szkice zagospodarowania rębnego / przedrębnego) i przyjęciu zasad:

strefy ochrony ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania dla następujących gatunków chronionych: puchacz, bielik, orlik krzykliwy i bocian czarny - gospodarowanie realizowane jest poprzez wyłączanie z użytkowania stref ochrony całorocznej (w miarę możliwości), uwzględnianiu okresów lęgowych wymienionych gatunków chronionych oraz po uzyskaniu pozytywnej decyzji Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska na niezbędne odstępstawa od obowiązujacych zakazów, wynikające z potrzeb ochrony ostoi i stanowisk gatunków objętych ochroną strefową.

żuraw - tworzenie optymalnych warunków gniazdowania przez nie prowadzenie zabiegów gospodarczych w siedlisku lęgowym od 21.03 do połowy lipca, ochranianie śródleśnych zbiorników i cieków wodnych przed osuszaniem;

wilk  - ochrona miejsc rozrodu poprzez tworzenie 300 m stref ochronnych oraz ograniczenie wstępu i prowadzenia prac w okresie od 1 kwietnia do 15 lipca; traszka grzebieniasta, kumak nizinny - zachowanie stanowisk rozrodu (III-VI) przez zapobieganie dewastacji i wysychaniu śródleśnych zbiorników wodnych, powstrzymywanie niekorzystnych zmian zwiazanych z zarastaniem zbiorników: usuwanie nadmiaru rozrastającej się roślinności, przerzedzanie drzew i krzewów rosnących wzduż brzegów;

HCVF31

Gospodarowanie uwzględnienia szczególne wartości przyrodnicze tych obszarów.

brzezina bagienna, sosnowy bór bagienny - wyłączono z użytkowania w celu zachowania właściwej ochrony siedlisk przyrodniczych o znaczeniu priorytetowym.

HCVF32

Gospodarowanie prowadzone jest przy zachowaniu właściwego stanu ochrony siedliska przyrodniczego w sposób zapewniający: zgodność docelowego typu drzewostanu ze składem naturalnego zbiorowiska leśnego, niepomniejszanie udziału % starodrzewi i zachowanie ich ciągłości przestrzennej, niepomniejszanie średniego wieku i zasobności oraz zachowanie elementów ważnych dla różnorodności biologicznej ekosystemu: grube drzewa, martwe drzewa.

Gospodarowanie realizowane jest po wykonaniu oceny oddziaływania zabiegów gospodarczych na bioróżnorodność środowiska leśnego (szkice zagospodarowania rębnego / przedrębnego):

śródlądowy bór chrobotkowy - użytkowanie gospodarcze odbywa się po zabezpieczeniu przed bezpośrednim zniszczeniem wykształconych płatów boru sosnowego z dominacją chrobotków w runie. Najlepiej zachowane ekosystemy boru chrobotkowego w przyszłości zostaną wyłączone z użytkowania i objęte ochroną.

łęgi olszowe, olszowe-jesionowe i jesionowe - użytkowanie gospodarcze związane jest z ochroną specyficznych warunków wodnych oraz zastosowaniem rębni stopniowej z wydłużonym okresem odnowienia. Docelowy składy gatunkowy na siedliskach łęgów jest kombinacją olszy, jesionu i świerka, przy jednoczesnym unikaniu wprowadzania obcych gatunków domieszkowych.

Kategoria

HCVF

Zasady gospodarowania

HCVF32

grąd subkontynentalny - użytkowanie gospodarcze związane jest z bardzo zróżnicowanymi ekosystemami leśnymi i z występowaniem licznych cennych gatunków roślin, grzybów i zwierząt.  Maksymalna rożnorodność biologiczna związane jest ze starymi drzewostanami, dlatego zasoby drewna martwego i rozkładającego się są zwiększane. Stosowane są złożone rębnie stopniowe z wydłużonym okresem odnowienia, pozwalające uzyskać strukturę lasu z cechami naturalności i docelowymi drzewostanami grabowo-dębowymi, lipowo-dębowymi lub grabowo-lipowymi. W przypadkach klęskowych podczas użytkowania gospodarczego może wystąpić konieczność zastosowania innego typu rębni (np. IB - przy zamieraniu dębu).

łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe - użytkowanie gospodarcze związane jest z ochroną specyficznych warunków wodnych, zastosowaniem rębni stopniowej z wydłużonym okresem odnowienia oraz pozostawieniem części drzew do naturalnej śmierci i rozkładu. Docelowe składy gatunkowe są kombinacją dębu, wiązu i jesionu.

HCVF41

Gospodarowanie w lasach wodochronnych:

1. Gospodarowanie w wydzieleniach pokrywających się z innymi kategoriami lasów HCVF odbywa się po uwzględnieniu wcześniej opisanych zasad gospodarowania (ostoje chronionych i zagrożonych gatunków oraz "naturowe" siedliska przyrodnicze, miejsca historyczno - kulturowe).
2. Użytkowanie lasów chroniących zasoby wód powierzchniowych i podziemnych realizowane jest zgodnie z Zasadami Hodowli Lasu poprzez modyfikację zasad przyjętych dla lasów gospodarczych (np. zaniechanie stosowania rębni zupełnej, stosowanie rębni częściowej, gniazdowej, stopniowej lub przerębowej - zapewniając tym samym stałą obecność szaty roślinnej).

HCVF42

Gospodarowanie w lasach glebochronnych:

1. Gospodarowanie w wydzieleniach pokrywających się z innymi kategoriami lasów HCVF odbywa się po uwzględnieniu wcześniej opisanych zasad gospodarowania ("naturowe" siedliska przyrodnicze).
2. Użytkowanie lasów chroniących glebę na wydmach śródlądowych realizowane jest zgodnie z Zasadami Hodowli Lasu poprzez modyfikację zasad przyjętych dla lasów gospodarczych (np.

zapewnienie trwałej szaty roślinnej i umiarkowane stosowanie cięć pielęgnacyjnych, sanitarnych i odnowieniowych, dążenie do wytworzenia dolnego piętra lub podszytu).

HCVF6

Gospodarowanie w lasach kluczowych dla tożsamości kulturowej realizowane jest po wykonaniu oceny oddziaływania zabiegów gospodarczych na bioróżnorodność środowiska leśnego (szkice zagospodarowania rębnego / przedrębnego) i przyjęciu zasad:

1. użytkowanie gospodarcze obszarów pozostających w bezpośrednim otoczeniu obiektów kulturowych prowadzone jest po uwzględnieniu opinii lokalnej społeczności ale z zachowaniem wartości ochronnych lasu wynikających z PUL;
2. użytkowanie gospodarcze bez uzgodnień i opinii prowadzone jest w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa powszechnego lub zagrożenia obiektów kulturowych.